Κατηχητικού

Ανάβω θυμιατήρι

Μικρό ερημοκλήσι πάνω στο βουνό

ψηλό μου κυπαρίσσι, φως εσπερινό.

Κάνε με να έρχομαι πάλι σαν και πρώτα,

μακριά σου σβήνω χάνομαι, μες τα πολλά τα φώτα.

Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή

και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.

Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός

Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.

Φωτίζει το καντήλι, λάμπει το κερί,

ψαλμό λένε τα χείλη, πίσω η σιωπή.

Κοιτάζω την εικόνα, με κοιτάει κι αυτή,

Και τότε φεύγουν όλα, τα σκοτάδια της ψυχής.

Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή

και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.

Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός

Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.

Ένα παιδί χαμογελάει

Ένα παιδί χαμογελάει (χαμογελά)

και ομορφαίνει όλη τη γη.

Έχει μια καρδιά που αγαπάει (που αγαπά)

και η ψυχή του είναι τόσο απλή.

Ένα παιδί κατασκευάζει (μ' ένα χαρτί)

μ' ένα χαρτί μια βαρκούλα μικρή

και λέει πως εκεί θα βάζει

κάθε μέρα κι από μία αρετή.

Όπου κι αν πάω, ό, τι κι αν κάνω

θέλω να είναι η ψυχή μου παιδική.

Πατέρα μου σφιχτά να σε κρατάω

το χέρι Σου να μ' οδηγεί. (x2)

Ένα παιδί τραγουδάει (σου τραγουδά)

κι η μελωδία του είν' αγγελική.

Ευχαριστώ σε Σένα ψάλλει (ευχαριστώ)

κι έχει του Παραδείσου το κλειδί.

Ένα παιδί προσεύχεται (προσεύχεται)

λέει μονάχα ευχαριστώ

και κάθε μέρα που έρχεται

ξεκινάει μ' ένα «Δόξα τω Θεώ».

Όπου κι αν πάω, ό,τι κι αν κάνω

θέλω να είναι η ψυχή μου παιδική.

Πατέρα μου σφιχτά να σε κρατάω

το χέρι Σου να μ' οδηγεί. (x2)

Θέλω να γίνω Άγιος

Δε με νοιάζει αν πονέσω ούτε ο κόσμος τι θα πει,

κι αν στους άλλους δεν αρέσω, ο Χριστός μου, μου αρκεί.

Θέλω να γίνω Άγιος, Χριστέ μου, για να Σε δω,

θέλω να γίνω Άγιος, κοντά Σου μια μέρα να' ρθω.

Θέλω να γίνω Άγιος, αιώνια μαζί Σου να ζω,

θέλω να γίνω Άγιος, Χριστέ μου, γιατί Σ' αγαπώ.

Δε με νοιάζει τι θα πάθω ούτε τι θα στερηθώ,

κι αν ειν' όλα θα τα χάσω, να κερδίσω το Χριστό.

Θέλω να γίνω Άγιος, Χριστέ μου, για να Σε δω,

θέλω να γίνω Άγιος, κοντά Σου μια μέρα να' ρθω.

Θέλω να γίνω Άγιος, αιώνια μαζί Σου να ζω,θέλω να γίνω Άγιος, Χριστέ μου, γιατί Σ' αγαπώ.

Πρόμαχοι

(Ώρα πολέμου)

Ώρα πολέμου κι ο εχθρός πολιορκεί

τα τείχη της ψυχής μου για να τα γκρεμίσει,

να βρει στην κούραση το δόλιο μαχητή

με τρόπαια θριάμβου πίσω να γυρίσει.

Δεν είναι πόλεμος με όπλα και σπαθιά

ξίφη και αίμα, ιαχές βουή κι αντάρα,

μες στης καρδιάς το μετερίζι μυστικά

χτυπά ο εχθρός, της αμαρτίας η λαχτάρα.

Στην άγια έπαλξη θα σκαρφαλώσω

να χτυπηθώ για σε, σα μαχητής

κι αν πέσω όρθιος και αν ματώσω

μάρτυρα δούλο Σου, να με δεχτείς.

Είναι ένας χτύπος μια ανάσα, μια ευχή

είναι ένα όραμα γραμμένο στην καρδιά μου

δικός Σου πρόμαχος και πρώτος στη γραμμή

να 'ναι η μορφή Σου προσταγή, παρηγοριά μου.

Στην άγια έπαλξη θα σκαρφαλώσω

να χτυπηθώ για σε, σα μαχητής

κι αν πέσω όρθιος και αν ματώσω

μάρτυρα δούλο Σου, να με δεχτείς. (x2)

Κάνε Θεέ μου

Κάνε να λιώσουνε τα χιόνια

κάνε να φύγει ο χειμώνας.

Κάνε, Θεέ μου, το κρύο να σβήσει,

κάνε, όπως πρώτα, το χρώμα της φύσης.

Κάνε την κάμπια πεταλούδα,

κάνε απ' τις στάχτες ν' ανθίσουν λουλούδια.

Κάνε, Θεέ μου, να πάρουνε σάρκα,

σάρκα κι οστά τα όνειρα μας.

Στείλε, Θεέ μου, ουράνιο τόξο,

στείλε την Άνοιξη που λείπει τόσο.

Στείλε στη μέρα και πάλι τον ήλιο,

στείλε τη νύχτα αστέρια χρυσά.

Κάνε η αγάπη να διώξει το μίσος,

κάνε τον ουρανό γαλάζιο ξανά.

Κάνε τον άνεμο να σωπάσει,

κάνε το κύμα να κοπάσει.

Κάνε, Θεέ μου, η σιγή να μιλήσει,

κάνε στη γη ν' απλωθεί η γαλήνη.

Κάνε να σπάσουνε οι πάγοι,

κάνε το φως τις ψυχές να ζεστάνει.

Κάνε ουρανό, Θεέ, την καρδιά μας,

αχ, να χωρούσε, να χωρούσε τα πάντα.

Στείλε, Θεέ μου, ουράνιο τόξο,

στείλε την Άνοιξη που λείπει τόσο.

Στείλε στη μέρα και πάλι τον ήλιο,

στείλε τη νύχτα αστέρια χρυσά.

Κάνε η αγάπη να διώξει το μίσος,

κάνε τον ουρανό γαλάζιο ξανά. (x2) 

Στην πολιτεία τ' ουρανού

(Το γαλανό, το καθαρό)

Πού βρήκες χάρη, ρώτησα λουλούδι στον αγρό

άνθισε, µοσχοµύρισε και µου δειξ' ουρανό.

Πού βρήκες τέχνη ρώτησα, αηδόνι μουσικό,

όµορφα µου κελάηδησε και µου δειξ' ουρανό!

Το γαλανό το καθαρό

έβαλα στόχο µυστικό, πετάω

στην πολιτεία τ' ουρανού,

ουρανοδρόµος του Θεού να πάω

στην αγκάλη Του ψηλά.

Πού είν' η αγάπη, ρώτησα γέροντα µοναχό,

µε το λευκό κεφάλι του µου έγνεψ' ουρανό!

Πού είν' η ελπίδα ρώτησα µέσα στον κόσµο αυτό

και πήρα την απάντηση: Ψηλά στον ουρανό!

Το γαλανό το καθαρό 

έβαλα στόχο µυστικό, πετάω

στην πολιτεία τ' ουρανού,

ουρανοδρόµος του Θεού να πάω

στην αγκάλη Του ψηλά.

Πού είν' η ευτυχία, ρώτησα ένα παιδί µικρό

κι είδα µέσα στο βλέµµα του καθάριο ουρανό!

Καθένα µε τον τρόπο του µου έδειχνε το Θεό

κι έκανα την αλήθεια τους χαρούµενο σκοπό!

Το γαλανό το καθαρό

έβαλα στόχο µυστικό, πετάω

στην πολιτεία τ' ουρανού,

ουρανοδρόµος του Θεού να πάω

στην αγκάλη Του ψηλά.

Ευάρεστες

(Για να βρω στον παράδεισο μια θέση)

Από την ώρα που τον ήλιο θα δω

μέχρι την ώρα που τα μάτια θα κλείσω,

μονάχα για έναν αναπνέω σκοπό

ούτε για μια στιγμή να μη Σε λυπήσω.

Μα πώς μπορώ; Δεν έχω δύναμη γι' αυτό

κι ούτε λεπτό δε φεύγει δίχως ν' αμαρτήσω

Ένα τραγούδι στέλνω μέσ' απ' την ψυχή μου,

ευλόγησε το καθετί στην ύπαρξή μου.

Ό, τι κι αν πω, ό, τι κι αν κάνω, ό, τι κι αν γίνω

αγάπη, ειρήνη, ελπίδα γύρω μου να δίνω.

Να συγχωρώ, να υπομένω, να πιστεύω,

παντού το σπόρο της αλήθειας να φυτεύω,

να κάνω μόνο εκείνο, Θεέ μου, που Σ' αρέσει,

για να βρω στον Παράδεισο μια θέση (x2).

Τότε που έρχεται εκείνη η στιγμή,

η άγια ώρα που χτυπάς να Σ' ανοίξω

τρέμω μην είναι η καρδιά μου μικρή,

μην είναι βρώμικη και πώς θα στη δείξω.

Σαν προσευχή, ακούω τη θεία Σου φωνή

σαν μου ζητάς, τα λάθη πίσω μου να ρίξω.

Ένα τραγούδι στέλνω μέσ' απ' την ψυχή μου

ευλόγησε το καθετί στην ύπαρξή μου.

Ό, τι κι αν πω, ό, τι κι αν κάνω, ό, τι κι αν γίνω

αγάπη, ειρήνη, ελπίδα γύρω μου να δίνω.

Να συγχωρώ, να υπομένω, να πιστεύω,

παντού το σπόρο της αλήθειας να φυτεύω,

να κάνω μόνο εκείνο, Θεέ μου, που Σ' αρέσει,

για να βρω στον Παράδεισο μια θέση (x2)

Τον Γολγοθά σου

Αν κουβαλάς βαρύ σταυρό στην πλάτη

και δεν αντέχεις άλλο μοναχός,

σαν Κυρηναίος τότε Εκείνος θα 'ρθει

για να σηκώσει το δικό σου το σταυρό.

Κι αν ο ιδρώτας σου σαν αίμα στάζει,

γιατί είναι ο αγώνας σου πολύ σκληρός,

σαν χάδι απαλό τότε Εκείνος θα 'ρθει

για να σκουπίσει τον ιδρώτα σου με φως.

Το Γολγοθά σου να μην τον φοβάσαι,

ακόμα κι ο θάνατος είναι νεκρός.

Για σένα Εκείνος πάντα να το θυμάσαι,

έγινε άνθρωπος κι ας είναι Θεός.

Για να σε σώσει απ' της ψυχής τα πάθη,

πέθανε σαν ταπεινωμένος φονιάς,

μα κατατρόπωσε το κράτος του Άδη

κι Αναστημένος την Ανάστασή σου ζητά.

Κι αν απ' την κούραση σε κάποια σου μάχη,

αναφωνήσεις και εσύ «διψώ»

σαν άλλος στρατιώτης τότε Εκείνος θα 'ρθει

όχι με ξίδι αλλά με δροσερό νερό.

Το Γολγοθά σου να μην τον φοβάσαι,

ακόμα κι ο θάνατος είναι νεκρός.

Για σένα Εκείνος πάντα να το θυμάσαι,

έγινε άνθρωπος κι ας είναι Θεός.

Για να σε σώσει απ' της ψυχής τα πάθη,

πέθανε σαν ταπεινωμένος φονιάς,

μα κατατρόπωσε το κράτος του Άδη

κι Αναστημένος την Ανάστασή σου ζητά. (x3)

Κάλεσμα στο δείπνο

Υπήρξε άνθρωπος πλούσιος και φίλους του πολλούς

προσκάλεσε σε δείπνο που έστρωσε γι' αυτούς,

οι δούλοι του χτυπήσαν την πόρτα καθενός

αλλά οι καλεσμένοι τους είπαν δυστυχώς:

Ω, δεν θα 'ρθώ, ω δεν θα 'ρθώ εις το δείπνο

αγόρασα αγρό, αγόρασα και βόδια και θέλω να τα ιδώ,

παντρεύτηκα και πρέπει στο σπίτι να σταθώ

λυπούμαι, στο δείπνο δεν θα 'ρθώ.

Τότε ο πλούσιος άρχοντας οργίστηκε πολύ

τους δούλους πάλι στέλνει κι αρχίζει να καλεί,

ελάτε οι πονεμένοι, ελάτε οι φτωχοί

το δείπνο είναι στρωμένο γι 'αυτόν που δεν θα πει:

Ω, δεν θα 'ρθω, ω δεν θα 'ρθω εις το δείπνο

αγόρασα αγρό, αγόρασα και βόδια και θέλω να τα ιδώ,

παντρεύτηκα και πρέπει στο σπίτι να σταθώ

λυπούμαι στο δείπνο δεν θα 'ρθώ.

Τότε ο δείπνος στρώθηκε ψηλά στον ουρανό

κι ο Κύριος προσμένει τον κάθε αμαρτωλό,

την πόρτα σου χτυπάει, ν' ανοίξεις μην αργείς

την πρόσκλησή Του δέξου και πρόσεξε να πεις:

Θέλω να 'ρθώ, θέλω να 'ρθώ εις το δείπνο,

κουρέλια κι αν φορώ, ζητιάνος και αν είμαιθα τρέξω να πλυθώ,

στο δείπνο Σου απόψε θα έρθω να χαρώ,

μαζί Σου, Χριστέ μου, να βρεθώ. (x2)

Άγιοι

Σήμερα που εγώ πεσμένος στο χώμα

παγώνω απ' της καρδιάς το βαρύ χειμώνα

κάποιος Άγιος στον ουρανό γιορτάζει τη Νίκη, τη Νίκη.

Σήμερα που μαύρο τυλίγει τη ζωή μου

κι ο πόνος κυριεύει τα βάθη της ψυχής μου

κάποιοι Άγιοι πανηγυρίζουν ντυμένοι στα λευκά, στα λευκά.

Άγιοι ακούστε τη φτωχή φωνή μου,

γίνετε για πάντα πιστοί οδηγοί μου.

Σκορπίστε χαρά, απλώστε ειρήνη,

είστε το φως σ' έναν κόσμο που δύει.

Η παρουσία σας να μας αλλάξει,

η προσευχή σας να μας ανεβάσει, στον ουρανό!

Μια τέτοια μέρα συνηθισμένη,

που πλήττω και νιώθω πολύ κουρασμένη

κάποιος Άγιος στον ουρανό ψάλλει μ' αγγέλους, μ' αγγέλους.

Μια τέτοια μέρα που κυλά σαν αστραπή

κι εγώ δεν πρόλαβα να κάνω προσευχή,

γιορτάζει κάποιος που πρόλαβε ν' αγιάσει.

Άγιοι ακούστε τη φτωχή φωνή μου,

γίνετε για πάντα πιστοί οδηγοί μου.

Σκορπίστε χαρά, απλώστε ειρήνη,

είστε το φως σ' έναν κόσμο που δύει.

Η παρουσία σας να μας αλλάξει,

η προσευχή σας να μας ανεβάσει.

Σήμερα με όνειρα το βλέμμα υψώνω

τρέχω να κερδίσω το χαμένο χρόνο

κι ένας Άγιος να προστεθεί στο χορό των Αγίων, ψυχή μου, κι εσύ.

Χαίρετε μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου

Χαίρετε φίλοι πιστοί του Υψίστου

Χαίρετε σκεύη Πνεύματος Αγίου

Χαίρετε στύλοι Εκκλησίας Κυρίου

Χαίρετε μυρίπνοα άνθη του Παραδείσου

Χαίρετε φίλοι πιστοί του Υψίστου

Ούτε ίχνος αμφιβολίας, ο Ουρανός είναι μαζί μας,

ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!

Άγιος ο Θεός

Αν μπορούσες να βρεθείς ψηλά στον ουρανό,

θα άκουγες εκεί ετούτον τον ψαλμό.

Κι αν μπορούσες ν' ανεβείς στου δένδρου τα κλαδιά,

θα άκουγες εκεί να λένε τα πουλιά:

Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός,

άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (x2)

Αν μπορούσες να βρεθείς στο γαλάζιο του βυθού,

θα άκουγες εκεί τη φωνούλα του ψαριού.

Κι αν μπορούσες να ανεβείς στην ψηλότερη κορφή,

θα άκουγες κι εκεί την ίδια προσευχή:

Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός,

άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (x2)

Αν μπορούσες να βρεις το περβόλι της καρδιάς,

θα άκουγες εκεί τον ύμνο της χαράς.

Κι αν μπορούσες ν' αγαπάς και φίλους και εχθρούς,

θα άκουγες με μιας εκείνους τους ψαλμούς:

Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. (x2)

Αυτό ειν' αγάπη

Αν κάποια μέρα δεις τον κήπο σου ολάνθιστο

με τριαντάφυλλα, κρινάκια λευκά,

σ' όποιον δεν είχε ένα λουλούδι ποτέ

κόψε και δώσ' τα με χαρά.

Αυτό ειν' αγάπη να δίνεις απλόχερα,

παρηγοριά να δίνεις σ' όποιον πονά.

Αγαπημένοι με όλους χαρούμενοι,

μες του Χριστού την αγκαλιά.

Αν κάποια μέρα δεις στο δρόμο να στέκεται

κάποιος μονάχος με βαριά την καρδιά,

μην προσπεράσεις, μην τον περιφρονείς,

για την αγάπη σου διψά.

Αυτό ειν' αγάπη να δίνεις απλόχερα,

παρηγοριά να δίνεις σ' όποιον πονά.

Αγαπημένοι με όλους χαρούμενοι,

μες του Χριστού την αγκαλιά.

Αν κάποια νύχτα δεις σκοτάδι ν' απλώνεται

κρύβουν τ' αστέρια σύννεφα πολλά,

άσε ένα φως να φέγγει στη σκοτεινιά

για όποιον το δρόμο του ζητά.

Αυτό ειν' αγάπη να δίνεις απλόχερα,

παρηγοριά να δίνεις σ' όποιον πονά.

Αγαπημένοι με όλους χαρούμενοι,

μες του Χριστού την αγκαλιά.

Εγώπολη

Στου παραδείσου το περιβόλι

μύρια λουλούδια όλα τα θαύμαζα,

μα ένα λουλούδι ξεχωρίζει, το θρόνο του Θεού στολίζει.

Ένα αγγελούδι μου είπε να το κόψω,

να το μυρίζω, το άρωμά του να σκορπώ,

γιατί μου είπε το λένε αγάπη και θυσία για τον αδερφό.

Βγές απ' την εγώπολη σου,

το εγώ σου σπάς το κάντο εσύ

και τα δυο μαζί να γίνουν Εκείνος

κι η αγάπη Του σ' όλους να απλωθεί,

και τα δυο μαζί να γίνουν Εκείνος

η αγάπη σ' όλους ν' απλωθεί.

Γίνε ένα ποτάμι αγάπης με πηγή τον Ιησού,

πλημμύρισε τον κόσμο όλο και φτάσε την αγάπη Του.

Αγάπα όλους τους αδελφούς σου,

αγάπα όμως και τους εχθρούς,

σκέψου το πόσο αγαπάει Εκείνος,

εμάς τους ολιγόπιστους.

Βγές απ' την εγώπολη σου,

το εγώ σου σπάς το κάντο εσύ

και τα δυο μαζί να γίνουν Εκείνος

κι η αγάπη Του σ' όλους να απλωθεί,

και τα δυο μαζί να γίνουν Εκείνος

η αγάπη σ' όλους ν' απλωθεί.

Εκκλησία

Εκκλησία, πύλη τ' ουρανού.

Εκκλησία, πόρτα του Θεού.

Τίποτε πιο δυνατό,

τίποτε πιο ισχυρό,

απ' του Χριστού την Αγία Εκκλησία.

Τίποτε πιο δυνατό,

τίποτε πιο ισχυρό,

απ' την πύλη π' οδηγεί στην αθανασία.(X2)

Την πολεμούν κι αυτή ψηλώνει.

Την κυνηγούν κάστρα πυργώνει.

Ανίκητη η δύναμή της,

ασάλευτη η οικοδομή της.

Χτυπάτε, κύματα, χτυπάτε!

Επάνω της μ' ορμή ξεσπάτε!

Δεν σαλεύουν τα θεμέλια.

Δεν λυγίζουν τα κλαδιά.

Η κορφή της ως τ' αστέρια

και οι ρίζες της βαθιά, βαθιά, βαθιά.

Τίποτε πιο δυνατό,

τίποτε πιο ισχυρό,

απ' του Χριστού την Αγία Εκκλησία.

Τίποτε πιο δυνατό,

τίποτε πιο ισχυρό,

απ' την πύλη π' οδηγεί στην αθανασία. (X2)

Έλα σαν ήλιος

Χριστέ μου εσύ και μείνε κοντά μου.

Έλα και με ένα νεύμα σου,

φέρε Εσύ τη γαλήνη μες στην καρδιά μου.

Έλα σαν ήλιος σαν βροχή,

στην ταραγμένη μου ζωή,

διώξε τα σύννεφα φανέρωσε τη μέρα.

Έλα και κράτα με σφιχτά,

να μη φοβάμαι άλλο πια,

μονάχα Εσύ μπορείς να δώσεις τη χαρά.

Τα λάθη Θεέ μου, αμέτρητα

οι πτώσεις πολλές, κακίες και πάθη.

Μα εσύ που είσαι φιλεύσπλαχνος,

σήκωσέ με ψηλά, να ζήσω ξανά

Έλα σαν ήλιος σαν βροχή,

στην ταραγμένη μου ζωή,

διώξε τα σύννεφα φανέρωσε τη μέρα.

Έλα και κράτα με σφιχτά,

να μη φοβάμαι άλλο πια,

μονάχα Εσύ μπορείς να δώσεις τη χαρά. (x2)

Η αγάπη Σου μας κάνει αδελφούς 

Κάποτε ζούσαμε φτωχά χωρίς να ξέρουμε

πως είναι η πλάση κάτω απ' το δικό σου φως.

Χωρίς να νιώθουμε ξημέρωνε και βράδιαζε

κι ήταν ο κόσμος μας απίστευτα μικρός.

Μα όταν νιώσαμε τη χάρη Σου και ζήσαμε ξανά,

την αλήθεια σου τη νιώσαμε βαθιά.

Τότε στον ήλιο και στη μέρα είδαμε άλλη ομορφιά,

η ζωή μας βρήκε δρόμο στη χαρά.

Τέτοια αλήθεια πώς να κρύψουμε απ' τα αδέλφια μας,

τέτοια χαρά πώς να κρατήσουμε για μας;

Η αγγελία Σου θησαύρισμα στα στήθια μας,

ο κόσμος νιώθαμε περίμενε για μας.

Μα όταν νιώσαμε τη χάρη Σου και ζήσαμε ξανά,

την αλήθεια σου τη νιώσαμε βαθιά.

Τότε στον ήλιο και στη μέρα είδαμε άλλη ομορφιά,

η ζωή μας βρήκε δρόμο στη χαρά.

Κι έτσι κινήσαμε σε ήπειρους σε δρόμους μακρινούς,

τα χέρια δώσαμε σε μαύρους και λευκούς.

Και διαλαλήσαμε χαρμόσυνη αγγελία στους λαούς

πως η αγάπη Σου μας κάνει αδελφούς (x2)

Ευωδία Χριστού

Στης αγάπης τον ήλιο

η ζωή μας ανθίζει

τ' ακριβά θείας χάρης,

μύρα γύρω σκορπίζει.

Ανοιχτές οι καρδιές μας

στη δροσιά τ' ουρανού

κι έγινε η ζωή μας

ευωδία Χριστού.(X2)

Της λατρείας θυμίαμα

η κάθε στιγμή

κι ο μεγάλος Πατέρας

όλους μας ευλογεί.

Ανοιχτές οι καρδιές μας

στη δροσιά τ' ουρανού

κι έγινε η ζωή μας

ευωδία Χριστού.(X2)

Η φουρτούνα

Πριν χρόνια σ' ένα πλοίο ήταν ο Χριστός

και δώδεκα ψαράδες φοβισμένοι.

Το κύμα ήταν μεγάλο, το καράβι μικρό,

καμιά ελπίδα δεν τους μένει.

Τον είδαν να σηκώνεται, στο κύμα να μιλά

κι η θάλασσα ευθύς να γαληνεύει.

Ήτανε ψαράδες κι είχαν δει πολλά,

μα τούτο δεν το είδανε ξανά.

Ποιος, πες μας, ποιος είσαι, ποιος,

Εσύ που τους ανέμους διατάζεις,

Εσύ που τη βροχή σταματάς

και τη φουρτούνα κοπάζεις.

Και σήμερα φουρτούνα και σήμερα βροχή

με πόλεμο, ψευτιά και αδικία.

Το κύμα του θανάτου απλώνεται στη γη,

μ' ατάραχοι μένουν οι πιστοί.

Υψώνουνε τα χέρια τους ψηλά στον ουρανό,

Εσύ είσαι η μόνη ελπίδα που τους μένει.

Γύρω τους σκορπούνε μια γαλήνη θεϊκή

κι οι άνθρωποι ρωτούν εκστατικοί.

Ποιος, πες μας, ποιος είσαι, ποιος,

Εσύ που τους ανέμους διατάζεις,

Εσύ που τη βροχή σταματάς

και τη φουρτούνα κοπάζεις.

Μοναστήρι μας φωλιά

Νιώθω πρώτη μου φορά

τόση απέραντη χαρά

κι η καρδιά μου ευτυχισμένη

δε χορταίνει να το λέει.

Μοναστήρι μας φωλιά

για του Θεού τη φαμελιά,

Θεέ μου, να 'μαστε μαζί

στον ουρανό όπως και στη γη.

Κι αν τα λόγια δεν το εκφράζουν

οι καρδιές μας το φωνάζουν,

είναι τέλεια η ζωή

όταν είμαστε μαζί.

Μοναστήρι μας φωλιά

για του Θεού τη φαμελιά

Θεέ μου, να 'μαστε μαζί

στον ουρανό όπως και στη γη.

Τόσα χρόνια στο Χριστό

χαρά γεμάτα και παλμό,

το αιώνιο αγγίζω

και τη νιότη μου ασφαλίζω.

Μοναστήρι μας φωλιά

για του Θεού τη φαμελιά,

Θεέ μου, να 'μαστε μαζί

στον ουρανό όπως και στη γη.

Ομολογήτριες

Σ΄ όλο τον κόσμο να το πω

και να το τραγουδήσω

όπου σταθώ κι όπου βρεθώ

Χριστέ για Σε, μόνο για Σε να ομολογήσω.

Εσύ είσαι η πίστη μας

Εσύ το καύχημά μας

Εσύ το καταφύγιο μας

Σε κάθε κάλεσμά μας.(X2)

Χριστέ μου Εσύ το ομολογώ!

To πιο όμορφο λιβανωτό

Στο θρόνο Του Πατέρα

θα 'ναι η αγάπη μας για Σε

Και νύχτα και ημέρα!

Εσύ είσαι η πίστη μας

Εσύ το καύχημά μας

Εσύ το καταφύγιο μας

Σε κάθε κάλεσμά μας.(X2)

Χριστέ μου Εσύ το ομολογώ!

Κι αν για την πίστη χρειαστεί

σκληρά θα αγωνιστούμε.

Να μαρτυρήσουμε Χριστέ

ΠΟΤΕ,ΠΟΤΕ,ΠΟΤΕ μη

φοβηθούμε!

Εσύ είσαι η πίστη μας

Εσύ το καύχημά μας

Εσύ το καταφύγιο μας

Σε κάθε κάλεσμά μας.(X2)

Χριστέ μου Εσύ το ομολογώ! (X2)

Πες μου πως να σε πω

(Γύρω μου οι άνθρωποι)

Γύρω μου οι άνθρωποι σε έχουν ξεχάσει

φτιάχνουν θρόνους και ψάχνουν για το βασιλιά.

Ο Χριστός λεν πως είναι για τις εκκλησίες

μια εικόνα του τοίχου, μια νεκρή ζωγραφιά.

Πες μου πώς να Σε πω; Βασιλιά ή φτωχό;

Δάσκαλο, σταυρωμένο ληστή, σε μια παλιά εποχή;

Η όπως είναι η αλήθεια που ζω

σύντροφο, φίλο μου Θεό!

Γύρω μου οι άνθρωποι σ' έχουν ξεχάσει

ψάχνουν την ευτυχία στα πολλά τους λεφτά.

Και μοιράζονται τίτλους και ψηφίζουν ηγέτες,

μα το δρόμο δε βρίσκουν γιατί Εσύ είσαι μακριά.

Πες μου πώς να Σε πω; Βασιλιά ή φτωχό;

Δάσκαλο, σταυρωμένο ληστή, σε μια παλιά εποχή;

Η όπως είναι η αλήθεια που ζω

σύντροφο, φίλο μου Θεό!

Γύρω μου οι άνθρωποι σ' έχουν ξεχάσει

μα μια ελπίδα τους μένει, θα την πω δυνατά.

Ο Χριστός ειν' Εκείνος που στον κόσμο θα φέρει

την αγάπη που λείπει και τη λευτεριά.

Πες μου πώς να Σε πω; Βασιλιά ή φτωχό;

Δάσκαλο, σταυρωμένο ληστή, σε μια παλιά εποχή;

Η όπως είναι η αλήθεια που ζω

σύντροφο, φίλο μου Θεό!

Προσεύχετ' η ψυχή μας

Προσεύχετ' η ψυχή μας

για να 'βρει τη γαλήνη,

κουράστηκε να ψάχνει

μες της ζωής τη δίνη.

Τα ουράνια άνοιξαν

κι οι καρδιές μας γεύτηκαν

του Θαβώρ το Θείο φως.

Η ζωή μας άλλαξε

κι η καρδιά μας φώναξε

δυνατός ειν' ο Χριστός.

Ο ανήφορος μεγάλος

για την άγια την κορφή,

μα να στήσουμε ποθούμε

τη δική Σου τη σκηνή.

Ουρανόφωτη μια ευχή

ξεπηδάει απ' τη ψυχή

ν' ακουστεί σ' όλη τη γη.

Δοξασμένος να 'σαι Συ

που μας χάρισες τη ζωή 

η καρδιά σ' ευγνωμονεί. (X2)

Σημαίνει για Εσπερινό

Σημαίνει για Εσπερινό, σημαίνει για Εσπερινό,

σε μακρινή ρημοκκλησιά, (ντιν ντιν ντιν ντιν νταν)

σε μακρινή ρημοκκλησιά (ντιν ντιν νταν).

Με του ανέμου τα φτερά, με του ανέμου τα φτερά

ήχοι πετούν στον ουρανό, (ντιν ντιν ντιν ντιν νταν)

ήχοι πετούν στον ουρανό (ντιν ντιν νταν).

Ψάχνω να βρω την εκκλησιά, ψάχνω να βρω την εκκλησιά

που σήμανε Εσπερινό, (ντιν ντιν ντιν ντιν νταν)

που σήμανε Εσπερινό (ντιν ντιν νταν).

Πάω να μπω γονατιστός, πάω να μπω γονατιστός

μπρος στην εικόνα του Χριστού, (ντιν ντιν ντιν ντιν νταν)

μπρος στην εικόνα του Χριστού (ντιν ντιν νταν).

Στο θυμιατήρι ο καπνός, στο θυμιατήρι ο καπνός

γεννά οράματα αγνά (ντιν ντιν ντιν ντιν νταν)

γεννά οράματα αγνά (ντιν ντιν νταν).

Με δάκρυα παρακαλώ, με δάκρυα παρακαλώ

να μ' έχει στη ζωή πιστό, (ντιν ντιν ντιν ντιν νταν)

να μ' έχει στη ζωή πιστό (ντιν ντιν νταν).

Στη γη λίγο ουρανό

Στην πόρτα του κόσμου μας στέκεις

και χτυπάς με υπομονή,

η γη σε περιμένει για να αρχίσει

και πάλι απ' την αρχή.

Ο κόσμος διψάει, ζητάει απ' την πηγή νερό να πιει,

κάποιος σου τραγουδάει,

παρακαλάει η γαλήνη να απλωθεί.

Μη σταματάς τον κόσμο να φροντίζεις,

μη σταματάς να νοιάζεσαι για μας.

Μη σταματάς γαλήνη να σκορπίζεις

και νότες ουράνιας χαράς.

Κάνε να φέρω στη γη λίγο ουρανό

και τη γαλήνη να σκορπώ.

Με ένα τραγουδάκι,

με ένα στίχο κάνω ευχή στον ουρανό,

να αλλάξει η ζωή μας

να γεμίσει μονάχα από Χριστό.

Με ένα τραγουδάκι,

με ένα στίχο θα 'θελα σ' όλους σας να πω,

πως η ζωή κοντά στο Χριστό,

θυμίζει μονάχα ουρανό.

Μη σταματάς τον κόσμο να φροντίζεις,

μη σταματάς να νοιάζεσαι για μας.

Μη σταματάς γαλήνη να σκορπίζεις

και νότες ουράνιας χαράς.

Κάνε να φέρω στη γη λίγο ουρανό

και τη γαλήνη να σκορπώ.(Χ2)

Στον αγώνα τούτο

Στον αγώνα τούτο, Χριστέ μου

τη ζωή μου κράτα αληθινή,

καν' τη βράχο κόντρα στο κύμα

δως της δύναμη και αντοχή (x2)

Μ' ελπίδα στον κόσμο κινάω

να του δείξω μια καινούρια ζωή,

πως υπάρχει Ουράνιος φίλος

για μας πέθανε και για μας ζει (x2)

Στον αγώνα τούτο, Χριστέ μου

τη ζωή μου κράτα αληθινή,

καν' τη βράχο κόντρα στο κύμα

δως της δύναμη και αντοχή (x2)

Την καρδιά μας κυκλώσαν φουρτούνες

και στο δρόμο μείναμε μοναχοί

η στερνή μας η ελπίδα

έχεις μείνει πια για πάντα Εσύ (x2)

Στον αγώνα τούτο, Χριστέ μου

τη ζωή μου κράτα αληθινή,

καν' τη βράχο κόντρα στο κύμα

δως της δύναμη και αντοχή (x3)

Σύμψυχοι

Ένα ποτάμι που κυλάει, ποτάμι αιώνιο ατέλειωτο

είν' ο λαός Σου που περνάει της έρημο.

Κάθε στιγμή σε κάθε ώρα, στρατιές ιερές οι μάρτυρες

κι όλο σιμώνουμε τη χώρα της Χάριτος.

Κι είσαι, Χριστέ μου, Εσύ η βροχή

κι εμείς σταγόνες πάνω στη γη,

Πάρε τις στάλες κάν' τες πηγή,

καν' το ποτάμι μεγάλο βαθύ.

Τα χέρια που 'ναι υψωμένα, τα χέρια που προσεύχονται,

καν' τα ενωμένα αγιοκέρια στον ουρανό.

Κάνε οι πολλοί να γίνουμ' ένα, το εν φρονούντες σύμψυχοι,

ώριμα στάχια, ζυμωμένα, ψωμί ιερό.

Μία αλήθεια, μία η φωτιά,

ένα το Πνεύμα, μία η καρδιά.

Ένα τραπέζι, μία η χαρά

κι εμείς αδέρφια, στη θεία αγκαλιά.

Μία αλήθεια, μία η φωτιά,

ένα το Πνεύμα, μία η καρδιά.

Ένας Πατέρας κι εμείς παιδιά

κι όλοι αδέρφια, στη θεία αγκαλιά.

Τα Χριστιανόπουλα

Τα Χριστιανόπουλα θα πάμε με φτερά

να πούμε μήνυμα που φέρνει την χαρά.

Μας περιμένει με λαχτάρα όλη η γη

κι εμείς κινήσαμε πρωί με την αυγή.

Τίποτα στον δρόμο δε μας σκιάζει

ούτε η μπόρα ούτε το χαλάζι.

Έχουμε μαζί μας τον Χριστό

σύντροφο χαράς πατέρα κι αδελφό.

Εμπρός με μια ψυχή, μας περιμένει η γη.

Ο πόνος άπλωσε το πέπλο του παντού

γιατί ξεκίνησε απ' τη χώρα του κακού.

Η γη γονάτισε και δεν αντέχει πια,

το κύμα θέριεψε και σπάσαν τα κουπιά.

Όμως εμείς το φως και τη γαλήνη

θα σκορπίσουμε μέσα στη δίνη,

μέσα στο σκοτάδι όλης της γης

μήνυμα θα φέρουμε μιας Θείας χαραυγής.

Εμπρός με μια ψυχή, μας περιμένει η γη.

Το χρώμα της Ελπίδας

Με της ελπίδας χρώματα τον κόσμο ζωγραφίζω,

με περιστέρια κι αγριλιές

τη ζωγραφιά στολίζω, τη ζωγραφιά στολίζω.

Τον ουρανό κάνω χαρτί, μολύβια τις αχτίδες

και βγάζω μέσα απ' την ψυχή

τις παιδικές μου ελπίδες, τις παιδικές μου ελπίδες.

Είμαι παιδί που ξεκινώ κι ανοίγω τα φτερά μου,

θέλω έναν κόσμο αληθινό

να χτίσω τα όνειρά, όνειρά μου, τα όνειρά μου!

Δώστε μου χώμα να πατώ, πελάγη ν' αρμενίζω

και δυο φτερά χελιδονιού

τον κόσμο να γυρίζω, τον κόσμο να γυρίζω.

Δώστε μου αγάπη για νερό και για ψωμί «Ειρήνη»

κι ό,τι κακό θα συναντώ

στο δρόμο μου να σβήνει, στο δρόμο μου να σβήνει.

Είμαι παιδί που ξεκινώ κι ανοίγω τα φτερά μου,

θέλω έναν κόσμο αληθινό

να χτίσω τα όνειρά, όνειρά μου, τα όνειρά μου!

Φωτοδότες

Είδα τους ισχυρούς να φτιάχνουν τ' αύριο της γης στα σκοτεινά.

Είδα και τα παιδιά να παίζουν δίχως χαρά στη γειτονιά.

Μην πεις ποτέ πως είναι αργά, πως το σκοτάδι κρύβει τη φωτιά.

Τ' αστέρια ποτέ δεν σβήνουν μες την ολόλαμπρη εκκλησιά,

μήνυμα ελπίδας στέλνουν στην φοβισμένη μας καρδιά.

Λίγο απ' το φως πάρε κι εσύ, κάνε την πίστη σου κερί.

Ένα μικρό κερί σκορπίζει γύρω στεφάνια από φως.

Γίνε φλόγα μικρή, γίνε κι εσύ του Θεού Συνεργός.

Μην πεις ποτέ πως είναι αργά, πως το σκοτάδι κρύβει τη φωτιά.

Τ' αστέρια ποτέ δεν σβήνουν μες την ολόλαμπρη εκκλησιά,

μήνυμα ελπίδας στέλνουν στην φοβισμένη μας καρδιά.

Λίγο απ' το φως πάρε κι εσύ, κάνε την πίστη σου κερί.

Χαρά στα μάτια

Χαρά στα μάτια που δακρύζουν

για κάποιον άλλον που πονά,

γιατί τα μάτια αυτά θα δούνε

του Παραδείσου τ' αγαθά. (Χ2)

Χαρά στο στόμα όπου λέει

λόγια παρήγορα, γλυκά,

γιατί το στόμα αυτό θα ψάλλει

με τους αγγέλους "ωσαννά". (Χ2)

Χαρά στ' αυτιά όπου ακούνε

το θείο λόγο του Θεού,

γιατί τ' αυτιά αυτά θ' ακούσουν

τις σάλπιγγες του ουρανού. (Χ2)

Χαρά στα χέρια όπου ντύνουν

μικρά παιδιά και ορφανά,

γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν

φτερά για να πετούν ψηλά. (Χ2)

Χαρά στα πόδια που φροντίζουν

για την αγάπη του Χριστού

γιατί αυτά θα σε οδηγήσουν

στη Βασιλεία τ' Ουρανού. (Χ2)

Χαρά στο σπίτι που ανοίγει

την πόρτα στον περαστικό,

γιατί η πόρτα αυτή ανοίγει

στην Παναγιά και στο Χριστό. (Χ2)

Χαρωπές φωνές

Όμορφη η ζωή μας δίχως φόβο

μες στο βασίλειο του Ιησού

πόθος λαχτάρα μας να διαλαλούμε

παντού τη δόξα Του.

Χαρωπές φωνές οι φωνές μας

στα γαλανά θεϊκά αιθέρια

με των αγγέλων τους ύμνους ας ενωθούν

για την ειρήνη του κόσμου

και της ψυχής να δεηθούν.

Κέφι χαρά σκορπάμε καλοσύνη

μέσα στην παγωνιά του κακού,

δύναμη παίρνουμε και οδηγούμε

ψυχές στο Λυτρωτή.

Χαρωπές φωνές οι φωνές μας.

στα γαλανά, θεϊκά, αιθέρια,

με των αγγέλων τους ύμνους ας ενωθούν

για την ειρήνη του κόσμου

και της ψυχής να δεηθούν.

Δως μας καρδιά καθάρια σαν το χιόνι

και σαν της θάλασσας τον αφρό

κάνε τα μάτια μας να αντιφεγγίζουν

Χριστέ, τον ουρανό.

Χαρωπές φωνές οι φωνές μας

στα γαλανά, θεϊκά, αιθέρια,

με των αγγέλων τους ύμνους ας ενωθούν

για την ειρήνη του κόσμου

και της ψυχής να δεηθούν.

Χρώματα

Κάτω απ' τ' αστέρια στου Θεού τα χέρια

η ζωή μ' αρμονία κυλά.

T' όμορφο ακρογιάλι, του παραδείσου τα κάλλη

βλέπει και γελά.

Το γαλάζιο τ' ουρανού (x2) δείχνει την ειρήνη

το κόκκινο του λουλουδιού (x2) την αγάπη τραγουδά

το πιο όμορφο χρώμα το λευκό της ψυχής

αν το ΄χεις πάντα να ξέρεις θα ευτυχείς (x2)

Όλα είναι ωραία κοντά στον Χριστό,

Εκείνον θέλω μόνο για αρχηγό.

Βλέπω τον ήλιο, βλέπω τ' αστέρια,

όλα είναι τέλεια στα δικά Του τα χέρια.

Το γαλάζιο τ' ουρανού (x2) δείχνει την ειρήνη

το κόκκινο του λουλουδιού (x2) την αγάπη τραγουδά

το πιο όμορφο χρώμα το λευκό της ψυχής

αν το ΄χεις πάντα να ξέρεις θα ευτυχείς (x2)

Έλα κι εσύ μαζί κοντά στον Χριστό,

σ' ό, τι πιο όμορφο και ζηλευτό.

Και ρώτα τη γη (ναι) ρώτα παντού,

άραγε τέτοια ευτυχία υπάρχει αλλού;

Το γαλάζιο τ' ουρανού (x2) δείχνει την ειρήνη

το κόκκινο του λουλουδιού (x2) την αγάπη τραγουδά

το πιο όμορφο χρώμα το λευκό της ψυχής

αν το ΄χεις πάντα να ξέρεις θα ευτυχείς (x2)