Πως μπαίνουμε στον Ιερό Ναό

Όταν αποφασίζουμε να πάμε στον ιερό Ναό πρέπει προκαταβολικά να πιστεύουμε ότι μπαίνουμε σε χώρο ιερό, σε τόπο προσευχής και κατάνυξης, όπου βρίσκεται και κατοικεί αόρατα ο Θεός, και ότι κάθε είσοδος μας σε Ναό, μας προσθέτει αγιασμό και Θεία ευλογία. Αυτό επιβάλλει να μπαίνουμε σιωπηλοί, το βάδισμα μας να γίνεται σεμνά και αθόρυβα, οι κινήσεις μας γενικά πρέπει να δείχνουν ευλάβεια και η διάθεση μας να μαρτυρεί διάθεση για λήψη ευλογίας και θείας Χάριτος. 

Η αμφίεση

Δεν εισερχόμεθα στους Ναούς με οποιαδήποτε αμφίεση, ή με την αμφίεση της ώρας εκείνης που βρεθήκαμε μπροστά στο Ναό. Η ακατάλληλη αμφίεση δεν δείχνει σεβασμό ούτε εκτίμηση, αλλά μάλλον περιφρόνηση Ο Θεός βέβαια δεν έχει ανάγκη από τον τρόπο της αμφίεσης μας, διότι ενδιαφέρεται για την εσωτερική κατάσταση της ψυχής μας αλλά εμείς έχουμε ανάγκη και πρέπει να παρουσιαστούμε με τρόπο τέτοιο, που δείχνει το σεβασμό που έχουμε και προς τον ιερό χώρο και κυρίως προς τον Θεό.

Η Εκκλησία, βάσει της Αγίας Γραφής (Δευτερονόμιον κβ', 5), καθορίζει τη σωστή αμφίεση που πρέπει να έχει ο άνθρωπος, άνδρας και γυναίκα, μέσα στην Εκκλησία. Η ενδυμασία πρέπει να είναι σεμνή και χωρίς υπερβολές. Δεν ερχόμαστε στο Ναό για να κάνουμε επίδειξη των ρούχων μας. Αρκούν ένα μακρύ παντελόνι, πουκάμισο ή μπλούζα για τους άνδρες και μία σεμνή φούστα και ένα πουκάμισο ή μπλούζα για τις γυναίκες, οι οποίες πρέπει να φροντίζουν να είναι η πλάτη και οι ώμοι τους καλυμμένοι, ακόμα και αν είναι καλοκαίρι και κάνει ζέστη. Σίγουρα έχουμε τόσες και τόσες ενδυμασίες για τις διάφορες ώρες και εποχές του έτους. Ας έχουμε και μία ή δυο ενδυμασίες για τον Χριστό και την Παναγία! Αξίζει τον κόπο και θα έχεις και ευλογίες!

Εάν πάντως θελήσεις από εσωτερική ανάγκη να μπεις στο Ναό να προσευχηθείς με ακατάλληλη ενδυμασία, μην εισέρχεσαι μέσα στον κυρίως Ναό. Σταμάτα στον πρόναο η Νάρθηκα. Άναψε το κερί σου κάνε εκεί την προσευχή σου και ο Θεός, που βλέπει την εσωτερική σου ανάγκη για προσευχή αλλά ταυτόχρονα και τον σεβασμό σου, θα σε ακούσει και θ' ανταποκριθεί περισσότερο στα αιτήματά σου.

• Την καθαρότητα της ψυχής μας, διότι είναι παρασκευασμένο από αγνό κερί μέλισσας.
• Τη Θεία Χάρη, διότι προέρχεται από λουλούδια που ευωδιάζουν.
• Το φως του Χριστού, καθώς καίγεται και διώχνει το σκοτάδι.
• Το αναμμένο κεράκι μας, τέλος υποδηλώνει κάτι πολύ βαθύ και σημαντικό. Το κερί, όσο είναι αναμμένο, λειώνει. Δεν είναι δυνατόν να καίει και να φωτίζει, χωρίς να λειώνει! Έτσι και ο Χριστιανός, ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ, που λάμπει «έμπροσθεν των ανθρώπων» προς δόξαν του ονόματος του Θεού, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑ ΘΥΣΙΑΣ. Χωρίς κόπο και προσφορά θυσίας, δεν μπορεί να υπάρξει φως, που καταλάμπει και διαλύει τα ποικίλα σκοτάδια του κόσμου.

   Προσκύνηση των αγίων εικόνων του τέμπλου

Όταν οι ιερείς πρόκειται να λειτουργήσουν παίρνουν «Καιρό», δηλαδή τελούν μυστικά μία σύντομη ακολουθία έξω από το Άγιο Βήμα, ασπαζόμενοι τις Άγιες εικόνες του τέμπλου και κατακλείνοντας με μία ευχή ζητώντας κατά κάποιο τρόπο άδεια και ευλογία από τον Θεό, ώστε «ακατακρίτως να εκτελέσουν την αναίμακτον ιερουργίαν». Γι' αυτό μερικοί λένε ότι οι λαϊκοί δεν προσκυνούν τις εικόνες τού τέμπλου. Αυτό μπορεί να γίνει πριν την έναρξη της Ακολουθίας ή μετά το τέλος αυτής.

Πρώτα ασπαζόμαστε (στα χέρια ή στα πόδια και όχι στο πρόσωπο) την αγία εικόνα τού Χριστού, (λατρευτική προσκύνηση), μετά την εικόνα της Παναγίας, (τιμητική προσκύνηση). Ασπαζόμαστε πρώτα τον Χριστό Βρέφος και μετά την Παναγία. Ακολουθεί η τιμητική προσκύνηση των αγίων, του Αγίου Ιωάννου τού Προδρόμου δεξιά, του αγίου του Ναού αριστερά.